woensdag 9 april 2014

Geen Stijl

dat mijn dierbare Hutkoffertje niet aan de eisen van hergebruik blijkt te voldoen.
De sluiting is gebaseerd op een haakloos knaapje en daar is niet mee te vissen.
Ik schaam mij diep en doe mijn uiterste best dit gebrek te herstellen.

Ondertussen heb ik me op De Stijl gestort, voor Designers een toonaangevende kunststroming uit het interbellum van de vorige eeuw.
Daar is als troost een nieuw spel uit voort gekomen: De Grote Stijl Puzzel, gebaseerd op het schilderij Trafalgar Square [omstreeks 1939] van Piet Mondriaan.


De Stijl een Nederlandse kunstbeweging, voortgekomen uit het  in 1917  door kunstenaar en publicist Theo van Doesburg, de zelfbenoemde oprichter, redacteur en propagandist van het tijdschrift De Stijl.


De leden van De Stijl streefden naar een radicale hervorming van de kunst, die gelijke tred hield met de technische, wetenschappelijke en sociale veranderingen in de wereld. Deze hervorming bestond uit het gebruik van een minimum aan kleuren (primaire kleuren, gecombineerd met zwart, wit en grijs) en een zo eenvoudig mogelijke vormgeving (bij voorkeur volgens het orthogonaal stelsel).
Een belangrijk en zeker het meest orthodoxe lid van deze beweging was Piet Mondriaan.


Mondriaan [1876-1944]  kreeg zijn eerste tekenlessen van zijn vader, christelijk schoolhoofd en tekenleraar, die Piet het liefst in zijn voetsporen had zien treden. Piet bleek echter meer een zoeker dan een academisch tekenaar.
Mondriaan wierp zich op alle stijlen die er in die tijd in de mode waren, maakte steeds gestyleerder landschappen en was zeer onder de indruk van het kubisme van Picasso en Braque. Mondriaan verhuisde naar Amsterdam, naar Parijs en tenslotte naar New York om alle tussenstations niet te noemen]. Zijn christelijke opvoeding moest het veld ruimen voor de theosofie.




In Parijs formuleerde hij zijn kunsttheorie die hij Neo-Plasticiteit, of Nieuwe-Beelding noemde. Schilderen naar de natuur was er echt niet meer bij. Het gaat bij Mondriaan alleen om vorm, om lijnen en vlakken. Zelfs de primaire kleuren  worden letterlijk naar de randen gedrukt. Tot hij zelfs lijnen als vlakken gaat zien. In zijn laatste werken gemaakt in New York zijn de lijnen echter weer opgebouwd uit gekleurde veelal gele blokjes. De contouren van een vorm zijn zelf vorm geworden. Het uiterste gevolg van abstractie, een vrijwel Platonische opvatting van schoonheid.

Leuk spel om te spelen [natuurlijk omdat er 36 hokjes in het speelveld zitten]:
Maak je eigen Mondriaan.

In het Haags Gemeente Museum is tot 11 mei 2014 een tentoonstelling over Mondriaan en het Kubisme te zien. Het is dit jaar Mondriaanjaar Mondriaan overleed 70 jaar geleden. De tentoonstelling beslaat de jaren 1912-1914, honderd jaar geleden dus.




















Wat een dode haas, Victory Boogie Woogie en het jaar 1986 met Stijl van doen hebben, hoop ik later te verklaren.